De Vloot

De eerste eigen boot waar de zeeverkenners mee konden varen, was een houten overnaadse Marinesloep. Naar alle waarschijnlijk is de sloep destijds verkregen door toedoen van de oprichter (kapelaan Van Leeuwen). Er schijnt niet veel mee gevaren te zijn. De sloep vergde veel onderhoud en daarvoor hadden de zeeverkenners weinig middelen. Uiteindelijk is de sloep gesloopt.

Het tweede vaartuig was een houten zeilbootje met de naam Sonja. De herkomst van dit bootje is niet meer te achterhalen. Naar alle waarschijnlijkheid is ook dit bootje door bemoeienis van de oprichter in het bezit van de vereniging gekomen. Hoe lang het bootje in de vaart is geweest, weten we niet.

Na heel wat jaren had de vereniging voldoende geld bijeengesprokkeld om een nieuwe boot aan te schaffen. In 1957 werd er een Lelievlet gekocht. Deze vletten werden speciaal gemaakt voor zeeverkennersgroepen. De Lelievlet had het registratienummer ZV 32 en kreeg bij de doop de naam Stella Maris.

De vloot werd uitgebreid met een kano en een kajak. Het waren kwetsbare vaartuigen, want het ene bootje was gemaakt van hout en het andere van kurk en linnen. Ze waren in de vaart tot het moment dat ze zo lek waren, dat opknappen geen zin meer had.

Eind jaren vijftig werden er twee gebruikte BM’s van jachthaven Bon aan de Vinkeveense Plassen gekocht. Ook deze vaartuigen behoefden veel onderhoud. Er is ooit een begin gemaakt om ze geheel te vernieuwen. Het bleef echter bij enkele spanten. Eén van de twee nog niet gesloopte BM’s is verkocht. De restanten van het andere vaartuig zullen ongetwijfeld opgebrand zijn.

Rond 1965 werd een klein stalen zeilbootje met alleen een luchtkast voorin de boot gekocht. Het was een gaffelgetuigd zeilbootje, maar aan de kleine kant. In het begin voer het zonder naam, maar later kreeg het de naam “Petita”.

Van een zeeverkennersgroep in Medemblik, die ophield te bestaan, werd in 1969 een tweedehands Lelievlet (ZV 373) gekocht. Deze vlet kreeg de naam Stella Artois. In dat zelfde jaar verwierf de vereniging een casco van een sleepbootje. Het was een mooi model, maar er moest nog van alles aan gedaan worden. De toenmalige leiding zag er geen been in om het casco op te bouwen tot een volwaardig schip. Het bootje is daarom het jaar daarop met winst verkocht.

In september 1971 werd er toch weer een motorbootje gekocht. Het bootje was afkomstig van een Haagse kunstschilder en was meer als verblijfsobject, dan als sleepbootje in gebruik. Door de gebroeders Kind te Oude Niedorp is er een stalen roef, beting, mast e.d. opgezet. Eerst toen leek het op een echt sleepbootje. Later is er nog veel tot en met twee andere motoren aan het scheepje verbouwd. Het slepertje is nog steeds in de vaart.

Tijdens het zomerkamp van 1977 op de Vinkeveense Plassen werden er twee –niet helemaal nieuwe- kano’s gekocht van Hans van Vliet te Vinkeveen. In die tijd werd er veel mee gevaren, zowel tijdens de zomerkampen, als de weekends en op de groepsavonden. Later begonnen ze toch gebreken te vertonen en de animo om er mee te varen werd steeds minder. Om die redenen zijn ze van de hand gedaan.

Om het vervoer van allerlei spullen, zoals tenten, kisten met voedsel, pannen, gasflessen, pionierhout, brandhout, zeilen e.d. niet langer over de weg te vervoeren, maar over het water, werd er in juni 1979 een koolvlet aangeschaft. Nu kon men direct over de spullen beschikken als men op de plaats van bestemming arriveerde. De eerder genoemde gebroeders Kind hebben de koolvlet aangepast voor het vervoer van de spullen.

In mei 1980 werd de vloot uitgebreid met een polyester boodschappenbootje. Omdat het bootje toen het kleinste vaartuig was, kreeg het eveneens de naam “Petita”. Voor de voortstuwing zorgde een 3.5 pk buitenboordmotortje.

In juni 1993 kwam de derde Lelievlet (ZV 1348). Deze vlet was een schenking van de firma S. Danenberg en Zn. te Heerhugowaard. Een en ander vloeide voort uit het 40-jarig bestaan van het loon- en grondverzetbedrijf, dat op 29 januari 1993 werd gevierd. Alle geldelijke giften, welke tijdens het feest werden aangeboden, kwamen ten gunste van de zeeverkenners voor een nieuwe boot. Het leverde genoeg op voor de aanschaf van een complete, dus met riemen, mast, zeilen e.d., nieuwe Lelievlet. De vlet kreeg de naam “Stella Simon Door”, vernoemd naar de heer Simon Danenberg en zijn echtgenote (Doortje).

In november van 1991 konden we voor een prikkie een polyester zeilbootje met trailer van het type Stern kopen. Er moest wel het nodige aan gebeuren. Het was een bootje voor mooi weer en weinig wind. In 1992 is het zeilbootje nog mee geweest op kamp te Jisp. De golven op het Zwet bleken al snel te hoog en met twee personen was het bootje vol. We hebben het bootje na enkele jaren voor een leuke prijs van de hand gedaan. Het geld is geïnvesteerd in de bouw van de steiger.

In juli 1998 hebben we een nieuwe en grotere boodschappenboot gekocht. Het is een Pioner, type 13 geworden. Dit vaartuig is gemaakt van een speciale zeer sterke kunststof en nagenoeg onderhoudsvrij. Dit type boot zie je ook veel aan boord van binnenschepen. Hoewel het bootje flinke riemen heeft is er ook een buitenboordmotor aangeschaft. De afstanden voor het doen van boodschappen zijn over het algemeen te groot om die alleen met spierkracht af te leggen.

De koolvlet, dienende als transportboot, had zijn beste tijd gehad. Steeds vaker moesten er lapjes op gelast worden om hem drijvende te houden. Ook een tweetal scheepswerven zagen er geen gat meer in om het vaartuig in redelijke staat te brengen. In de winter van 2002 werd aan de gebroeders Kind de opdracht verstrekt om een nieuwe en tevens grotere transportboot te maken. In juni van dat jaar was ie gereed. Dit vaartuig kreeg in 2004 de naam “Tide”.

Het vlak van de Lelievlet “Stella Artois” (ZV 373) werd steeds dunner. Het werd hoog tijd om deze vlet te vervangen. We hebben een nieuw casco onder inruil van het oude bij scheepswerf Nieko te Franeker laten maken. Vele onderdelen aan de boot zijn op verzoek in roestvast staal uitgevoerd. In juli 2004 werd de nieuwe Lelievlet “Stella Artois” (ZV 1526) te water gelaten.

In het najaar van 2004 hebben we een polyester zeilbootje van het type Flying Junior gekregen. Ook een bijbehorende trailer maakte deel uit van de schenking. De romp van het bootje was hier en daar beschadigd. Het vaartuig is geheel gestript en grondig onder handen genomen en ziet er weer gelikt uit. Het bootje is in september 2009 verkocht.

Het dan nog oudste -op het slepertje na- varende vaartuig was de Lelievlet “Stella Maris” (ZV 32). Aan deze vlet is door de jaren heen het nodige “verspijkerd”. De conditie van het vaartuig werd echter steeds minder. De vriendenclub ZV Sint Joris heeft de vereniging een nieuwe Lelievlet (casco), met mast en doften geschonken. De vlet heeft dezelfde naam gekregen als de oude en staat geregistreerd onder nummer ZV 1592. In juli 2007 werd de boot te water gelaten.